Защото си е брало лайката инак.
Искрено смятам, че детското четене е едно от най-важните неща, които трябва да популяризираме и да се трудим, докато не станат приоритет от първата десятка.
Четенето е от малкото начини децата да продължат да усещат магията, когато тръгнат по пътя си към порастването – наред с изкуствата, които събуждат създателя в тях. Защото:
Детето, което чете, пътува.
Детето, което чете, се усмихва.
Детето, което чете, има избор.
Детето, което чете, е щастливо.
Детето, което чете, е неуморно.
Детето, което чете, е идеалист.
Детето, което чете, има себе си.
Детето, което чете, е късметлия.
Детето, което чете, е любопитно.
Детето, което чете, е слънчев лъч.
Детето, което чете, се интересува.
Детето, което чете, умее да обича.
Детето, което чете, не се страхува.
Детето, което чете, не се примирява.
Детето, което чете, е себедостатъчно.
Детето, което чете, се вглежда в себе си.
Детето, което чете, не познава граници.
Детето, което чете, познава демоните си.
Детето, което чете, вижда света различно.
Детето, което чете, е гъвкаво и креативно.
Детето, което чете, критикува неправдата.
Детето, което чете, е онова с блесналия поглед.
Детето, което чете, намира всички сили в себе си.
Детето, което чете, ще стане възрастен, който мисли.
Детето, което чете, умее да отделя плявата от важното.
Детето, което чете, е онова теб, което си искал да станеш.
Детето, което чете вкъщи, ще е детето, което ще чете гладко в училище.
Детето, което чете е онова, което знае какво може, какво иска, какво е.
Бъдете практични – дайте всички тези свободи на детето си.
Защото не вярвам в нищо по-сладко от това да знаеш, че си дал на детето си всичко.
Детето, което чете, е важно.
Детето, което чете, е вашето и мое бъдеще.
Кажете ми какво мислите вие за това с #дететокоеточете.